υπέκθεση

η / ὑπέκθεσις, -έσεως, ΝΑ [ὑπεκτίθημι]

νεοελλ.

έκθεση φωτογραφικής πλάκας στο φως για λιγότερο χρόνο από τον απαιτούμενο

αρχ.

1. κρυφή έκθεση

2. (κατά τον Ησύχ.) «ὑπέκθεσις

ὑπόθεσις».